Badania potwierdzają , że stymulacja elektryczna nerwowo-mięśniowa może być prawidłową metodą terapeutyczną dla sportowców po kontuzjach (Lake, 1992).

Wykazały one, że EMS jest skuteczny w zapobieganiu zmniejszaniu siły mięśni, spadkowi jego masy , a nawet zdolności do zużycia tlenu przez mięśnie uda po unieruchomieniu kolana.

Trening po kontuzji z zastosowaniem EMS skutkuje efektami, które prowadzą do pożądanych zmian w stanie chorego oraz nieswoiste, związane z możliwością jego zastosowania w sytuacji, gdy wysiłek fizyczny jest utrudniony lub niemożliwy przez stan zdrowia.

Wśród zalet należy wymienić fakt, iż:
EMS odbudowuje mięśnie, co ma znaczenie ogólne, ale też znajduje zastosowanie w korekcji asymetrii w budowie mięśni, np. po długotrwałym ich zaniku w jednej kończynie na skutek zagipsowania oraz w redukcji utraconej funkcjonalności mięśni,
poprawia ogólną wydolność i sprawność organizmu przyspieszając powrót do zdrowia,
redukuje odleżynowe bóle mięśniowe, zwiększa krążenie krwi, dotlenienie mięśni i usuwanie toksyn,
oraz redukuje spastykę mięśni.

Ponadto należy nadmienić, że trening EMS : nie nadwyrężą osłabionego organizmu, a ćwiczenia nie obciążają stawów,
sesje są krótkotrwałe i maksymalnie trwają zaledwie 20 minut.